New York’un Columbia Üniversitesi’nden başlayıp Amerika’nın en ücra köşelerinde bile bazı üniversitelere orman yangını gibi hızla yayılan öğrenci eylemleri yeni bir 1968’in gelmekte olduğunu haber veriyor.

Nisan ayının başında, Suriye’nin başkenti Şam’da bulunan İran Büyükelçiliği bombalandı. Büyük kalibreli füzelerle vurulan elçilikte, İran’ın Filistin direnişine yardıma odaklanan Kudüs Gücü’ne ve Devrim Muhafızları’na bağlı yedi subay ya da komutan hayatını kaybetti. Siyonistler resmî bir açıklama yapmamış olsa da (yurtdışındaki bu tarz saldırılardan sonra Siyonist İsrail hiçbir zaman resmî olarak saldırıları üstlenmiyor) İran elçiliğini bombalayanın Siyonist İsrail olduğunu bütün dünya biliyor. Bu saldırı şu ana kadar az görülmüş bir hoyratlıkta. Uluslararası hukuk kurallarında dahi, elçilik ve konsolosluk gibi diplomatik kurumlar savaşta dokunulmayacak bölge kabul ediliyor. Tam da bu sebeple İran, Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’ni saldırıyı kınama çağrısı yaptı. Ancak başarılı olamadı. Bu saldırının, Kasım Süleymani’nin Irak’ta öldürülmesinden sonra, son yıllarda gördüğümüz en büyük jeopolitik provokasyon olduğunu söyleyebiliriz. İran’ın bu terörist saldırılara karşı askeri misillemesi meşru müdafaa karakteri taşımaktadır. ABD ve İngiliz emperyalizmi başta olmak üzere Batı emperyalizmi saflarından “İsrail’in kendini savunma hakkı”ndan bahseden açıklamaların hiçbir geçerliliği yoktur. Bu açıklamaların ve İsrail’in yanında alınan tutumların tek bir anlamı vardır. O da bu açıklamaları yapan devletlerin sadece İsrail’in Şam’daki terör saldırısını değil aynı zamanda Gazze’de sürmekte olan soykırımın da suçunu üstlenmesidir.

15 Şubat Abdullah Öcalan’ın Kenya’da yakalanarak Türkiye’ye getirilişinin 25. yıldönümü. 1999 yılında hakkında verilen idam cezası daha sonra 2002 yılında idam cezasının kaldırılmasıyla ağırlaştırılmış müebbet hapse dönüştürülen Öcalan, İmralı adasındaki özel hapishanede tutulmakta. Bu hapishanede kendisiyle birlikte dört hükümlü daha yer alıyor. Kürt hareketi uzun yıllardır Öcalan üzerindeki tecrit koşullarının kaldırılmasını ve serbest bırakılmasını istiyor. Bu talep Kürt halkı içinde büyük bir kesimde de karşılık bulmakta. 35 aydır avukatlarıyla görüştürülmeyen Öcalan’a uygulanan tecritin sona erdirilmesi için Kasım ayından beri cezaevlerinde dönüşümlü açlık grevleri yapılıyor. 15 gündür de Dem Parti tarafından Kars ve Van’dan Urfa’nın Halfeti ilçesinde son bulacak bir güzergahta iki kol halinde bir “Özgürlük Yürüyüşü” başlatıldı. Bir dizi baskı ve engellemelere rağmen bu yürüyüş geçtiği güzergahlarda Kürt halkından destek gördü. Öcalan’ın hapishanedeki 25. yılının dolması çeyrek yüzyıllık bir sembolizmden çok daha somut bir anlam taşıyor. O da 25 yılın dolmasıyla birlikte Öcalan’ın şartlı salıverme hakkından yararlanmasının yani serbest bırakılmasının yasal gerekçesinin oluşmasıdır.